Column: Social media ondertiteld

Mijn laatste column in deze serie gaat over communicatie. Wat zeg je tegen een dove op social media? Niets, je schrijft! Omdat iedereen recht heeft op mijn mening, breng ik maar direct een stelling in het verhaal: bijna iedereen is doof, behalve de dove!

Deel 4 nog niet gelezen? Social media bluf

Mensen die hun visuele gezichtsveld kwijt zijn geraakt of mensen die vanaf hun geboorte niets meer kunnen zien, gebruiken al hun zintuigen om waar te nemen. Je mag van mij aannemen: dat doen zij zeer bewust! Waarom? Omdat het dagelijks leven veel meer inhoudt dan “zien”.

Je kent het spreekwoord wel, eerst zien dan geloven! Dat spreekwoord wil ik direct ontkrachten. Mensen geloven niet omdat ze het zien, ze geloven omdat ze iets beleven, iets ervaren. “Eerst beleven dan geloven” komt meer in de juiste richting.

Voor dove mensen draait de wereld niet om woorden maar om ervaren. Probeer je eens voor te stellen, een wereld zonder enige vorm van geluid kunnen waarnemen! Woorden zijn een onderdeel van ons emotionele ritme van ons dagelijks bewegen. En toch gebruiken wij per dag miljarden woorden die wij massaal de ether insturen om gehoord te worden via allerlei social media platformen.

Social media… What else!

Woorden die jij schrijft en gebruikt ontstaan vanuit een bepaalde emotie. Wij mensen die kunnen zien en horen, wij zijn pas echt gehandicapt! Onze handicap is dat wij onze zintuigen “bewust” eigenlijk veel te weinig gebruiken. Zintuigen die iemand die doof of blind is moet gebruiken om het dagelijks leven inhoud te geven, gebruiken wij alleen maar verbale en non-verbale woorden om denk en doe wijze uit te drukken.

Dinsdagochtend, rond een uur of zeven word ik gewekt door mijn iPhone-alarm. Het heerlijke warme bed wil ik op dat moment absoluut niet uit. Ik draai me nog even om en denk: ”nog vijf minuten”… Doezelend zak ik weer even in een moment waar ik gebleven was, in mijn droom voordat mijn wekker aanstalten gaf om op te moeten staan. Je wilt eigenlijk weer in diepe slaap verzinken maar iets houdt je tegen. Oh ja, die kinderen moeten naar school… denk ik! Uhhhh wat voor dag was het ook al weer en wat ging ik vandaag allemaal doen?

Voordat ik besef wat voor dag het is, laat ik me uit bed glijden recht op het doel af: De badjas! En dan herinner ik me de geur van koffie! Ik ruik de koffie al en al doezelend en waggelend dronken loop ik langs de deuren van de kinderen “Wakker worden, opstaan!”. De geur van de koffie doet mij bewegen naar de trap en tree voor tree loop ik mijn geluksmomentje tegemoet. Naar de keuken en zin in die welverdiende en heerlijke eerste kop koffie in de ochtend… What else!

Het geluid van pruttelende koffie en de geur die vrijkomt van de hete dampen die het goudbruine water uitstoot doet mij alleen nog maar meer verlangen naar die eerste overheerlijke koffie…

Stel, je bent doof! Je bevindt je in een volledig donkere dove wereld waar geluid niet bestaat. Ook al hoor je niets er is altijd geluid. Geluid van het typen op het toetsenbord, geluid van jouw ademen, het bewegen, het houtwerk in de kamer, de vogels buiten of het verkeer. Je hoort eigenlijk altijd wel iets. En wat jij hoort bepaalt voor een deel de manier waarop je reageert, dus ook op social media.

Voor de één is stilte eenzaamheid, voor de ander betekent dit rust! Voor tieners betekent stilte straf en een hoop herrie betekent voor tieners huiswerk maken.. En juist die beleving, die emotie is hoe geschreven en gehoorde woorden bij jou binnenkomen. En juist dat is voor veel mensen allemaal anders. Lees maar eens je tijdlijn met je favoriete muziek of in je favoriete omgeving. Dan ervaar je weldegelijk andere emoties tijdens het lezen.

Stel, je bent zelf een zeer gevoelig persoon die communiceert met zijn collega die zeer zakelijk is ingesteld. Dan is de kans zeer groot dat de wijze waarop de zakelijk ingestelde collega je een bericht stuurt via mail onpersoonlijk, direct van “BAM”, over kan komen zonder dat het de bedoeling was.

Waarom gebruik jij social media?

En dat is nu juist het punt waar het hier om gaat: oprechte interesse in een ander, van twee kanten! Social media is vaak maar één kant op, naar beneden in je tijdlijn. Wat beneden ligt komt niet snel naar boven. Met zorg geplaatste woorden worden zeer snel vergeten en verdwijnen als sneeuw voor de zon.

Degene die ze plaatste voelt zich onbegrepen want er is vaak geen reactie! En kruipt al snel weer in het eigen wereldje, balend dat er niemand is die reageert! Omdat je woorden gebruikt vanuit het ritme van denken, gebruik je dus geen woorden vanuit het ritme van doen (lees actie).

Wat wil je nu bereiken?

Vraag je bij het plaatsen van een bericht altijd af: wat wil je ermee bereiken of met welk doel maak jij contact met de lezers van jouw tijdlijn. Dat antwoord, dat zal zorgen voor een andere wijze van berichten plaatsen, want je bent nu eenmaal niet een bekende Nederlander die bij iedereen onder de loep ligt. Jij bent een van de 17 miljoen Nederlanders die gebruik maakt van Social Media.

Als ik iemand vraag: “waarom gebruik jij social media?” dan is het antwoord meestal: “ik gebruik het zakelijk!” Of, “ik moet wel want iedereen gebruikt het!” Nou, ik kan je vertellen, gelukkig gebruiken de meesten social media verkeerd! En daarom kan ik het verschil maken, luisteren en mijn zintuigen bewust gebruiken, om te communiceren vanuit beleving…

Doe eens gek en schrijf niet op wat je denkt, maar schrijf beeldend op wat je gevoel is op het moment dat je het wilt vertellen. En niet alleen het eindresultaat: de uitkomst van het denken. Voordat je het resultaat gaat neerzetten zijn er heel veel andere dingen aan voorafgegaan die dat resultaat voor ruim 90% zullen bepalen. Dus ook de reactie die jij wel of niet zal ontvangen. Lezen is beleven vanuit emotie. Woorden die raken, raken je met een reden. Ken je doelgroep, weet wat ze ervaren, geef ze de woorden die zij kunnen beleven.

Spreek het zelf eens uit voordat je een bericht wilt plaatsen en luister naar de boodschap. Je boodschap vertelt het resultaat niet van wat er aan voorafging. Luisteren naar wat je zegt of luisteren wat je doet, daarin zit het verschil met communicatie als je iets wilt bereiken.